Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

operta Apollĭnis C

  • 1 opertum

    ī n. [ operio ]
    1) потаённое место, тайник
    2) тайна, секрет (litterarum AG, Aug); таинственное изречение ( operta Apollĭnis C)

    Латинско-русский словарь > opertum

  • 2 opertus

    [st1]1 [-] ŏpertus, a, um: part. passé de operio. - [abcl][b]a - couvert, caché; dissimulé, secret. - [abcl]b - accablé de, chargé de. - [abcl]c - clos, fermé.[/b]    - operto capite esse, Cic.: avoir la tête couverte.    - infamiā opertus, Tac.: couvert d'infamie.    - opertum, i, n.: - [abcl]a - lieu retiré, lieu fermé (aux profanes), sanctuaire. - [abcl]b - secret, mystère.    - in operto esse, Cic.: se tenir caché, ne pas paraître en public.    - operta telluris, Virg.: les entrailles de la terre.    - Apollinis operta, Cic.: les oracles obscurs d'Apollon.    - opertum bonae deae, Cic.: lieu retiré, réservé aux mystères de la Bonne Déesse. [st1]2 [-] ŏpertŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de couvrir. - [abcl]b - voile.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] ŏpertus, a, um: part. passé de operio. - [abcl][b]a - couvert, caché; dissimulé, secret. - [abcl]b - accablé de, chargé de. - [abcl]c - clos, fermé.[/b]    - operto capite esse, Cic.: avoir la tête couverte.    - infamiā opertus, Tac.: couvert d'infamie.    - opertum, i, n.: - [abcl]a - lieu retiré, lieu fermé (aux profanes), sanctuaire. - [abcl]b - secret, mystère.    - in operto esse, Cic.: se tenir caché, ne pas paraître en public.    - operta telluris, Virg.: les entrailles de la terre.    - Apollinis operta, Cic.: les oracles obscurs d'Apollon.    - opertum bonae deae, Cic.: lieu retiré, réservé aux mystères de la Bonne Déesse. [st1]2 [-] ŏpertŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de couvrir. - [abcl]b - voile.[/b]
    * * *
        Opertus, Particip. vt Montes operti arbore. Ouid. Couverts.
    \
        Operti praeda. Plin. iunior. Couverts et chargez.
    \
        Vt capite operto sit. Cic. Qu'il ait la teste couverte.
    \
        Opertis oculis aliquid facere. Seneca. Ses yeulx cloz et fermez.
    \
        In operto esse. Cic. Estre à couvert, Estre enfermé en sa maison, et ne hanter point.

    Dictionarium latinogallicum > opertus

  • 3 operio

    ŏpĕrĭo, ŭi, ertum, 4 (archaic fut. operibo: ego operibo caput, Pompon. ap. Non. 507, 33; imperf. operibat, Prop. 4, 12, 35), v. a. [pario, whence the opp. aperio, to uncover; cf. paro], to cover, cover over any thing (class.; syn.: tego, velo, induo).
    I.
    Lit.
    A.
    Operire capita, Plaut. Poen. 3, 4, 34; cf.:

    capite operto esse,

    Cic. Sen. 10, 34:

    operiri umerum cum toto jugulo,

    Quint. 11, 3, 141; id. praef. § 24.—Esp., of clothing:

    aeger multā veste operiendus est,

    Cels. 3, 7 fin.; so in Vulg. Isa. 58, 7; id. Ezech. 18, 7 et saep.:

    fons fluctu totus operiretur, nisi,

    Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:

    summas amphoras auro et argento,

    Nep. Hann. 9, 3:

    mons nubibus,

    Ov. P. 4, 5, 5:

    (rhombos) quos operit glacies Maeotica,

    Juv. 4, 42.—Comically: aliquem loris, to cover over, i. e. to lash soundly, Ter. Ad. 2, 1, 28:

    reliquias malae pugnae,

    i. e. to bury, Tac. A. 15, 28:

    operiet eos formido,

    Vulg. Ezech. 7, 18; id. Jer. 3, 25.—
    B.
    Transf., to shut, close (syn.:

    claudo, praecludo, obsero): fores,

    Plaut. Men. 2, 3, 1:

    ostium,

    Ter. Heaut. 5, 1, 33:

    iste opertā lecticā latus est,

    Cic. Phil. 2, 41, 106: oculos, to shut, close (opp. patefacere), Plin. 11, 37, 55, § 150; cf.:

    opertos compressosve (oculos),

    Quint. 11, 2, 76.—
    II.
    Trop.
    1.
    To hide, conceal, keep from observation, dissemble:

    quo pacto hoc operiam?

    Ter. Hec. 4, 4, 6 Bentl. (al. aperiam):

    non in oratione operiendā sunt quaedam,

    Quint. 2, 13, 12:

    quotiens dictu deformia operit,

    id. 8, 6, 59; cf. id. 5, 12, 18:

    luctum,

    Plin. Ep. 3, 16, 6:

    domestica mala tristitia,

    Tac. A. 3, 18.—
    2.
    To overwhelm, burden, [p. 1268] as with shame, etc. (only in part. perf. pass.):

    contumeliis opertus,

    loaded, overwhelmed, Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:

    judicia operta dedecore et infamiā,

    id. Clu. 22, 61:

    infamiā,

    Tac. H. 3, 69.—
    3.
    Of sin, to atone for, cover, cause to be forgotten (eccl. Lat.):

    qui converti fecerit peccatorem, operiet multitudinem peccatorum,

    Vulg. Jac. 5, 20; id. 1 Pet. 4, 8.— ŏpertus, a, um, P. a., hidden, concealed (class.):

    operta quae fuere, aperta sunt,

    Plaut. Capt. 3, 3, 9:

    res,

    Cic. Fin. 2, 2, 5:

    operta bella,

    Verg. G. 1, 465:

    cineres,

    Hor. C. 2, 8, 9:

    hamum,

    id. S. 1, 16, 50.—As subst.: ŏpertum, i, n., a secret place or thing, a secret; an ambiguous answer, dark oracle, etc.:

    Apollinis operta,

    the dark, ambiguous oracles, Cic. Div. 1, 50, 115:

    telluris operta subire,

    the depths, Verg. A. 6, 140: opertum Bonae Deae, the secret place or secret service, Cic. Par. 4, 2, 32:

    litterarum,

    a secret, Gell. 17, 9, 22.— Adv.: ŏpertē, covertly, figuratively (post-class.):

    operte et symbolice,

    Gell. 4, 11, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > operio

  • 4 opertus

        opertus adj.    [P. of operio], hidden, concealed: res: bella, V.: cineres, H.—As subst n., a secret place: telluris operta subire, depths, V.: Bonae Deae.—A dark saying, secret: Apollinis operta: operta recludit (ebrietas), H.
    * * *
    operta, opertum ADJ
    hidden; obscure, secret

    Latin-English dictionary > opertus

  • 5 opertum

    opertum, ī, n. (operio), I) ein geheimer ( verborgener) Ort, Bonae Deae, s. Bona Dea (Bd. 1. S. 846 f.). – telluris operta subire, in die Tiefen der E. (Unterwelt) hinabsteigen, Verg. Aen. 6, 140. – II) das Geheimnis, Apollinis operta, Geheimsprüche, Orakel, Cic. de div. 1, 115: comminiscitur opertum hoc litterarum, Briefgeheimnis, Gell. 17, 9, 22: qui divinarum litterarum operta aperuerunt, Augustin. de doctr. Chr. prol. § 1.

    lateinisch-deutsches > opertum

  • 6 opertum

    opertum, ī, n. (operio), I) ein geheimer ( verborgener) Ort, Bonae Deae, s. Bona Dea (Bd. 1. S. 846 f.). – telluris operta subire, in die Tiefen der E. (Unterwelt) hinabsteigen, Verg. Aen. 6, 140. – II) das Geheimnis, Apollinis operta, Geheimsprüche, Orakel, Cic. de div. 1, 115: comminiscitur opertum hoc litterarum, Briefgeheimnis, Gell. 17, 9, 22: qui divinarum litterarum operta aperuerunt, Augustin. de doctr. Chr. prol. § 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opertum

См. также в других словарях:

  • LUDUS, a LYDIS — qui ex Asia transvenae, Duce Tyrrheno, cum fratri suo regni contentione cederet, in Hetruria consederint, ibique inter ceteros ritus superstitionum suarum spectacula quoque religionis nomine instituerint, quibusdam dictus videtur. Varro Ludos a… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»